Een floristante afkoopregeling

Na zevenenveertig werkzame jaren was Eppo Mulder ervan overtuigd dat hij immuun was voor een burn out. “Ik had het helemaal mis. De lijn brak en ik kwam dagenlang niet meer van de bank af. Ik was nooit ziek geweest en plotseling was ik tot niets meer in staat.”

Hoewel de Arboartsen hem niets in de weg legden raakte Eppo Mulder erg gespannen als hij eraan dacht hoe het nu verder moest. “Volgens de personeelsfunctionaris waren er nog andere mogelijkheden om het laatste eindje van mijn loopbaan, welgeteld drie jaren, nog even vol te maken. Het bedrijf waar ik werkte werd echter overgenomen. Dat leidde tot grote veranderingen. Wilde ik dit allemaal nog wel ? Dat begon ik me steeds vaker af te vragen.” De eerstejaarsevaluatie was geen opsteker voor zijn zelfvertrouwen.  “De Arbo deskundigen zijn prima mensen, hoor, maar tussen de regels door hoor je alleen maar ‘Hoe krijgen we hem zo snel mogelijk weer aan het werk?’. Halverwege zo’n gesprek geven ze er een wending aan en vermelden fijntjes dat jouw ziekte wel héél veel geld kost voor jouw werkgever. Aan mijn opmerking dat ik ook zevenenveertig jaren héél veel geld voor mijn werkgever heb verdiend, liepen ze zo voorbij. Dit heeft er toe geleid dat ik zowaar geheel instortte.” 

Alles via Gert

Eppo besloot niet langer passief te wachten op wat er op hem af kwam. “Ik heb Gert Boerema gebeld en hij is alle documentatie komen halen. Ik mocht de stekker uit het stopcontact trekken. Hij heeft iedereen die met mijn zaak te maken had ingelicht en gevraagd om in het belang van mijn genezingsproces alle correspondentie via hem te laten lopen. Gert heeft gezorgd voor een goede advocaat. En dan wordt het een kwestie van onderhandelen. Als werknemer krijg je het liefst zoveel mogelijk geld mee, maar een werkgever wil ook na 47 jaren dienstverband zo goedkoop mogelijk van je af. Dankzij de bemiddeling van Gert is er een afkoopregeling uit de bus gekomen waar ik niet schatrijk van ben geworden, maar wel enorm tevreden over ben. Ik had het zelf nooit zo gekund.”

Inmiddels is alle stress voorbij en geniet Eppo elke dag onbezorgd van zijn vrijheid. “Gezondheid staat voor mij op plaats één in het leven, maar vrijheid staat op twee. ‘Dankbaar’ is het woord wat vaak in me bovenkomt als ik aan die vervelende periode terugdenk, want Gert heeft heel veel kastanjes voor mij uit het vuur gehaald.”